ยิ้มแห่งชัยชนะ

คุณยายอาจารย์ มหารัตนอุบาสิกา จันทร์ ขนนกยูง

ผู้ให้กำเนิด วัดพระธรรมกาย

              เนื่องในวันที่คุณยายฯ ท่านละสังขาร 18 ปีที่ผ่านมา ขอกราบแทบเท้าคุณยายฯ ผู้เป็นที่รักและเคารพ ผู้เป็นอาจารย์ของพระเดชพระคุณหลวงพ่อทั้งสอง คณะสงฆ์และลูกศิษย์ทั่วโลก ต่างพร้อมใจกันแสดงความกตัญญูบูชาพระคุณท่านทั้งอามิสบูชาและปฏิบัติบูชา นั่นก็เพราะ

คุณยายฯ เป็นหนึ่งในกองทัพธรรม

          หลวงปู่วัดปากน้ำได้รำพึงขึ้นมาในท่ามกลางนักรบกองทัพธรรมที่ร่วมทำวิชชาปราบมารด้วยกันว่า       “ลูกจันทร์นี่ หนึ่งไม่มีสอง” 

เหตุการณ์คราวนี้ นับเป็นมหาปีติยิ่ง

คำว่า “หนึ่งไม่มีสอง” นี้ หลวงปู่วัดปากน้ำท่านพูดครั้งเดียวในชีวิตของท่านเท่านั้น และไม่พูดกับใครอีกเลย เป็นถ้อยคำศักดิ์สิทธิ์ที่สำคัญยิ่ง ที่หลวงปู่มอบให้แก่ผู้มีคุณธรรมความดีพร้อมอย่างคุณยายฯ

            หลังจากหลวงปู่วัดปากน้ำมรณภาพแล้ว คุณยายฯ ยังคงปักหลักอยู่ที่บ้านธรรมประสิทธิ์ ซึ่งอยู่ภายในบริเวณวัดปากน้ำ เพื่อทำตามคำสั่งและมโนปณิธานของหลวงปู่ที่ให้เผยแผ่วิชชาธรรมกายไปทั่วโลก เมื่อรอคอยจนพบผู้สืบทอดและรวบรวมทีมได้จำนวนหนึ่ง คุณยายจึงดำริที่จะสร้างวัดขึ้น โดยไปขอซื้อที่ดินจากเศรษฐีผู้ใจบุญคือคุณหญิงประหยัด แพทยพงศาวิสุทธาธิบดี แต่ท่านกลับยกให้หมดทั้งแปลงคือ 196 ไร่ 9 ตารางา ณ ตำบลคลองสาม อำเภอคลองหลวง จังหวัดปทุมธานี 

            คุณยายฯ ในวัยย่างเข้า 60 ปี และหมู่คณะที่เป็นเด็กหนุ่มกำลังศึกษาและเพิ่งจบจากรั้วมหาวิทยาลัย เพียงสิบกว่าคนเท่านั้น ลงมือสร้างวัด ในวันมาฆบูชา 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2513   จากกองทุนเริ่มต้นเพียง 3,200 บาท กับทุ่งนาฟ้าโล่ง พื้นดินแยกแตกเป็นระแหง แต่ด้วยวิสัยทัศน์ที่มองการณ์ไกลและเป็นยอดนักบริหารของคุณยายฯ จึงมีผู้มีจิตศรัทธามาช่วยกันสร้างวัดจนสำเร็จลุล่วงภายในเวลาไม่นานนัก ทั้งนี้เป็นเพราะจิตใจที่เป็นนักสู้ของคุณยาย ดังที่ท่านกล่าวว่า

            ....เกิดเป็นคนมันต้องสู้ สู้ด้วยการทำความดี อยู่ที่ไหนก็ตายเหมือนกัน สู้ก็ตาย ไม่สู้ก็ตาย จะตายเมื่อไรก็ไม่รู้ เราต้องสู้ ไม่สบายเมื่อไร แล้วถึงนอน เรายังแข็งแรงอยู่ ต้องสู้ มีอะไรก็ทำไป อย่าขี้เกียจ

คุณยาย โดยปกติแล้วท่านไม่เคยสั่งให้ใครทำอะไรแต่เพียงวาจา แต่จะสอนด้วยการทำให้ดูเป็นตัวอย่าง และลงมือทำร่วมกันไปด้วยทุกครั้ง อย่างเช่น การล้างห้องน้ำ  ใช้สก็อตไบรท์อันหนึ่งกับแฟ้บนิดหน่อยล้วงคอห่านอย่างละเอียดด้วยมือเปล่าโดยไม่ใช้ถุงมือ ท่านสอนว่า ทำให้ดีที่สุดในชาตินี้ ชาติต่อไปจะได้มีความสบาย ไม่ต้องกลับไปทำใหม่อีก อานิสงส์นี้จะติดตัวเราไปในภพชาติเบื้องหน้า

 วัดพระธรรมกาย จึงขยายขึ้นอย่างรวดเร็ว เป็นเพราะคุณยายฯ ได้ดำเนินรอยตามกิจวัตรของพระสารีบุตร และเป็นต้นบุญต้นแบบให้แก่ลูกศิษย์ได้ปฏิบติตามท่าน คือสะอาดและระเบียบ จนมีพระเถระผู้ใหญ่ที่เป็นผู้ปกครองท่านหนึ่งเดินทางมาดูวัดในเขตปกครองของท่าน ท่านไม่ดูอะไร นอกจากครัวกับห้องน้ำ พอไปดูถึงกับเอ่ยขึ้นว่า

“อือม์ ที่นี่ดี ต่อไปจะเจริญ”

วัดพระธรรมกายในวันนี้ เจริญตามที่พระเถระผู้ใหญ่ท่านทำนายไว้ แต่ทั้งนี้ ที่เกิดขึ้นได้ก็เพราะสะอาดและระเบียบที่คุณยายฯ ได้ปลูกฝังไว้จากรุ่นสู่รุ่น  ทุกอย่างสำเร็จเพราะสองมือยาย

           แม้คุณยายฯ ได้ละสังขารจากโลกนี้ไปแล้ว แต่การจากไปของท่าน จากไปอย่างผู้มีชัยชนะ ดังที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโยบอกว่า

“ยิ้มของคุณยาย เป็นยิ้มที่จากไปของผู้ชนะ”

ชัยชนะของคุณยาย เป็นชัยชนะที่สะอาดบริสุทธิ์และงดงามยิ่งนัก เป็นชัยชนะที่ไม่กลับมาพ่ายแพ้อีก เพราะเป็นชัยชนะที่ได้มาด้วยความบริสุทธิ์ และดีงามล้วน ๆ (จากหนังสือ “อยู่กับยาย”)

ขอขอบคุณแหล่งข้อมูลและภาพ

-เว็บกัลยาณมิตร 

• เก็บไว้เป็นตัวอักษร สู้ก็ตายไม่สู้ก็ตาย
• -วารสารอยู่ในบุญ : วิชาครูของพระสารีบุตร
• คุณยายผู้ให้กำเนิดวัดพระธรรมกายคลังหนังสือEbook
• หนังสือ อยู่กับยาย

-เว็บDMC.TV รวมภาพคุณยายอาจารย์จันทร์