แม่...ยังอยู่ในใจลูกตลอดไป
วันนี้เป็นวันแม่
พรุ่งนี้ก็เป็นวันแม่ วันต่อ ๆไปก็เป็นวันแม่
วันแม่ทุกปี ทำให้ลูกทุกคนหวนระลึกนึกถึงแม่เป็นพิเศษ
ซึ่งปกติในทุก ๆ วัน ก็คิดถึงท่านอยู่แล้วคิดถึงความรัก ความเมตตา ความปรารถนาดี
ความอาทรห่วงใย ที่มีต่อลูก ไม่ว่าท่านยังมีชีวิตอยู่หรือจากไปแล้วก็ตาม ครั้นหวนระลึกนึกถึงคราใด ภาพความทรงจำที่ดีของแม่ยังติดตาตรึงใจไม่รู้ลืมอยู่ทุกวันทุกคืน
เป็นภาพที่อยู่ในใจลูกเสมอ
จึงกล่าวได้ว่า วันแม่ มีทุกวัน เพราะ
“แม่” เป็นผู้หญิงตัวเล็กที่ยิ่งใหญ่
งานของแม่
เป็นงานที่ยิ่งใหญ่ เพราะเป็นผู้ให้กำเนิดชีวิต ให้ต้นแบบของกายมนุษย์ ตั้งแต่ลูกปฏิสนธิอยู่ในครรภ์
อาศัยสายสะดือที่ยาวเหมือนเส้นก้านบัวติดกับท้องของแม่เพื่อรับรสอาหาร
สารอาหารจากแม่ผ่านสายสะดือนั้น แล้วค่อย ๆ พัฒนาการ มีปัญจะสาขา อวัยวะต่าง ๆ
ครบถ้วน 32 ประการ พัฒนาการไปตามลำดับกว่า
9 เดือน กระทั่งคลอดออกมา ให้การเลี้ยงดูจากทารกจนเติบใหญ่ ทำหน้าที่ให้การอบรมสั่งสอนโดย
- ห้ามไม่ให้ทำชั่ว
- ให้ตั้งอยู่ในความดี
- ให้ศักษาศิลปวิทยา
- หาคู่ครองที่สมควรให้
- มอบทรัพย์ให้
ทั้งนี้ งานการเลี้ยงดูทั้งทางกายและทางใจที่แม่มีต่อลูกนั้น
ไม่มีวันหมดสิ้น ไม่มีเงื่อนไข เป็นความรักที่บริสุทธิ์มั่นคงเหนียวแน่นไม่เปลี่ยนแปรไปตามเวลา
เป็นรักนิรันดร์ เป็นมิตรแท้อยู่เคียงข้างลูกเสมอ
“แม่”
เป็นมิตรแท้
คำว่า มิตร
มีรากศัพท์คำเดียวกับคำว่า เมตตา ซึ่งมีความหมายว่า
ความรักใคร่ห่วงใยปรารถนาให้ผู้อื่นเป็นสุข เพราะฉะนั้นคำว่า มิตรจึงหมายถึง
ผู้ที่รักใคร่ชอบพอกัน ปรารถนาดีต่อกัน กล่าวคือมีความเมตตาทั้ง ทางกาย วาจา ใจ ต่อกันทั้งต่อหน้าและลับหลัง
จากที่กล่าวว่า
แม่เป็นมิตรแท้นั้นก็เพราะคุณสมบัติของแม่ครบองค์ประกอบทั้งสี่ประการ คือ
1. มีอุปการะ คือคอยคุ้มครองป้องกัน และเป็นที่พึ่งของลูกในการดำเนินชีวิต
คอยแนะนำห้ามปรามไม่ให้ลูกใช้จ่ายทรัพย์สมบัติไปในทางอบายมุข ครั้นเมื่อมีภัย ก็เป็นที่พึ่งพำนักได้
ให้ความอุปการะช่วยเหลือคุ้มครองป้องกัน คราใดที่ลูกมีความจำเป็นเดือดร้อนต้องใช้เงิน
ก็รีบหยิบยื่นให้ทันที ช่วยออกทรัพย์ให้เกินกว่าที่ขอ โดยไม่มีข้อแม้ ข้ออ้างและเงื่อนไขใด
ๆมาผูกมัดทั้งสิ้น
2.ร่วมสุขร่วมทุกข์ คือไม่ละทิ้งยามวิบัติ ยามที่ลูกตกทุกข์ได้ยากก็คอยช่วยเหลือ แม้ท่านเองจะต้องลำบากเสี่ยงชีวิตก็ยอมทำเพื่อลูก
รวมทั้งไม่เปิดเผยความลับของลูกให้ผู้อื่นรู้
3..แนะนำประโยชน์ คือคอยแนะนำแต่ในทางที่ดี
นับว่าเป็นครูคนแรกของลูก คือ ห้ามไม่ให้ทำชั่ว ให้ลูกมี หิริ แปลว่า
ความละอายแก่ใจ ความละอายต่อบาป และโอตตัปปะ แปลว่า ความเกรงกลัว โดยการแนะนำให้ทำแต่ความดี สอนให้ประพฤติดีปฏิบัติชอบตามทำนองคลองธรรม
ปิดนรกเปิดสวรรค์ให้ลูกคือสอนให้ลูกเข้าใจในเรื่องกฎแห่งกรรม เป็นต้น
4.มีความรักใคร่ คือ ยามทุกข์ แม่ก็ทุกข์ด้วย
ไม่ว่าทางกายหรือทางใจ ยามป่วยแม่ก็ไม่เคยห่างกาย
ดูแลหายามารักษาลูกจนหายจากป่วยไข้ ยามทุกข์ใจ แม่ก็ปลอบโยน เห็นอกเห็นใจ ยามสุข แม่ก็สุขและ พลอยยินดีกับลูกด้วย
โต้เถียงผู้ที่ติเตียนลูก ไม่ว่าต่อหน้าและลับหลัง เพื่อไม่ให้ลูกเสียหาย และรับรองสนับสนุนคนที่พูดสรรเสริญลูก
ดังนั้น แม่จึงเป็นมิตรแท้ที่มีคุณสมบัติครบถ้วนทั้งสี่ประการซึ่งเป็นหลักธรรมประจำใจที่ประเสริฐและบริสุทธิ์เหมือนดั่งพรหม
จึงกล่าวได้ว่า แม่ ยังเป็นพรหมของลูกด้วยเช่นกัน
“ แม่” เป็นพรหมของลูก
พรหมวิหาร แปลว่า ธรรมของพรหมหรือของท่านผู้เป็นใหญ่
มี 4 คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา
1.
เมตตา มีความปรารถนาให้ลูกได้รับสุข ไม่ว่าสุขจากการมีทรัพย์
สุขจากการใช้จ่ายทรัพย์ สุขเกิดจากการไม่เป็นหนี้ และสุขจากการทำงานที่ปราศจากโทษ
เป็นต้น
2.
กรุณา มีความปรารถนาให้ลูกพ้นทุกข์ ที่เป็นปัญหาทุกข์ในชีวิตประจำวันซึ่งมีอยู่
4 ประการ ได้แก่ ทุกข์ในสรีระ ทุกข์จากการอยู่ร่วมกัน ทุกข์จากการเลี้ยงชีพ
และทุกข์จากการถูกกิเลสบีบคั้น
3.
มุทิตา มีความยินดีเมื่อลูกได้ดีมีความสุข
มีความเจริญก้าวหน้าในชีวิต
4. อุเบกขา วางใจเป็นกลาง โดยพิจารณาโลกธรรม
8 ประการว่า เป็นสิ่งที่ทุกคนต้องประสบ เป็นของคู่โลกว่าสรรพสิ่งไม่เที่ยง
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และเสื่อมสลายไปเป็นธรรมดา ไม่ยึดมั่นถือมั่นในคน สัตว์ สิ่งของ
มองโลกไปตามความเป็นจริง
นอกเหนือจากนี้ แม่ยังคือพระอรหันต์ในบ้านที่ควรกราบไหว้บูชาอันสูงสุด
ดังนั้น
ในวันนี้ ไม่ว่าแม่จะยังมีชีวิตอยู่หรือลาจากโลกนี้ไปแล้วก็ตาม ภาพความทรงจำที่ดี ๆ ที่แม่ผู้มีแต่ให้
ยังคงอยู่ในใจลูกเสมอ ตราบนิจนิรันดร์
วันนี้ ท่านยังมีชีวิตอยู่ สิ่งที่ท่านรอคอยคือ “ลูก”
วันนี้ ท่านไม่อยู่แล้ว สิ่งที่ท่านตั้งตารอคอยในปรโลกคือ
“บุญ”
ทำให้แม่ตอนยังมีชีวิตอยู่และละโลกไปแล้ว
ได้ชื่อว่า กตัญญูกตเวที
ขอขอบคุณแหล่งข้อมูล
สาธุ ขอกราบอนุโมทนาบุญ
ตอบลบ"ผู้คนหมื่นแสน ทั่วแดนนับล้าน แต่ว่าแม่นั้น เห็นมีอยู่แค่คนเดียว" 💞😍🙏รักแม่ค่ะ🙏😍💞
ตอบลบ